Kampung, Karimunjawa & Patrick op bezoek!

Zo, dat is lang geleden! Ik moest zelfs mijn reisboek erbij pakken om te kijken wat ik de afgelopen tijd allemaal heb gedaan. Het komt weer een beetje terug. Dus laten we beginnen.

Monique heeft via contacten in Nederland de ideale slaap en ontspan plek gevonden net buiten het centrum van Jogja. Mensen rijden hier nog lekker zonder helm, dieren staan en lopen overal, de kinderen spelen zonder zich druk te maken; Kampung. Een heerlijk dorpje waar we in een bungalow kunnen verblijven. Parno is de man die ons tot dienst staat, vooral met hilarische verhalen die soms een tikkeltje aan de lompe kant zijn. Zo schijnt hij nog wel eens te vergeten hoe oud zijn kinderen zijn (lees: toen zijn dochter de dag van te voren jarig was geweest wist hij dit niet eens! Haha). Zijn vrouw kan overigens de lekkerste Nasi Goreng ter wereld maken. Dus tel dat, kaarslicht, biertjes en een muziekje bij elkaar op; relax!
Hier zijn we dus al 2x geweest. Waarvan ook een keer met Patrick, die afgelopen week bij ons was maar daarover later nog meer.

Ook zijn we in de tussentijd naar Karimunjawa geweest. Vrijdag 4 april werden we om 6 uur ’s ochtends opgehaald. Na een 6 uur durende autorit met dank aan de chauffeur die serieus iedere minuut minimaal 2x op zijn toeter knalde (we hebben echt geteld!). Dit resulteerde echter wel in een erg snelle autorit en de slappe lach. Vervolgens 2 uur in de boot naar het eiland. Daar krijgen we een heerlijke maaltijd en gingen we op weg naar het eerste strand voor de zonsondergang. Wauw, op dit Robinson look-a-like eiland kon ik me wel even vermaken. Dit heb ik overigens ook heerlijk gedaan tijdens een spelletje ‘wie is de beste aap’. Monique klom als eerste zonder problemen in een schuin gevallen kokosnoot boom. Dat doe ik ook wel even dacht ik nog, viel vies tegen.. Eef was het volgende slachtoffer. Met haar hoogtevrees echt een geweldig goed idee. Gelukkig was er een hele charmante Duitser die haar wel een handje wilde helpen. Ik was druk met bier drinken, helaaaas.
We hebben hier 2 heerlijke dagen gesnorkeld. Een beetje jammer dat mijn rug en kont na dag 1 zo hard verbrand waren dat zelfs zitten pijn deed. Met wat Nederlandse jongens (die een eigen bedrijfje op Bali hadden) hebben we ’s avonds bier gedronken. Gezellig! Dit leek de pijn te verzachten. Toen ik rond 4 uur ’s nachts mijn bed opzocht leek de alcohol helaas plotseling uitgewerkt. Wat een pijn! Dag 2 dus met een mooi t-shirt en sportbroekje in het water gelegen. Terwijl Monique en Eef ‘Nemo’ gevonden hadden was ik druk in de weer met het zoeken van mijn in het water gevallen zonnebril.
Rond een uurtje of 10 maandag avond konden we weer in ons eigen bedje liggen zonder zand maar met rode billen en rug! Ik was overigens ook eindelijk bruin maar dankzij het vervellen ben ik nu weer albino, het was leuk om van korte duur niet zo wit te zijn.

Het weekend erop kwam Patrick al langs. Wij als 5 blije studenten samen met onze docent van de UNY naar het vliegveld. Natuurlijk viel hij goed op vanwege zijn lengte tussen al die kleine Indonesiërs. Na het eten zijn we nog naar Bosche geweest. Enorm gave club met een goede band en DJ. Ik had alleen nog een beetje last van de iets te gezellige avond in Bintang en Revolution de avond daarvoor. Dus erg laat is het voor mij niet geworden. Die week hebben we veel aan Patrick kunnen laten zien, leuk om iemand naar de eet tentjes mee kunnen nemen waar je ‘altijd’ heen gaat. De kinderen op stage waren wederom gefascineerd over zijn lengte en dan is hij ook nog blank. Het feest kon niet stuk! Patrick is nu helaas alweer weg. Wat kan een week soms snel gaan zeg..

Morgen hebben we onze een na laatste stage dag op DS Percobaan. Daarna zullen we naar een andere, armere basisschool in Jogja gaan. Ik ben erg benieuwd welke groep ik daar ga krijgen. Deze kinderen hebben ook al 3 jaar geen Engelse les meer gehad dus ik verwacht wel dat dit een uitdaging gaat worden. BRING IT ON. Morgen eerst nog even een toets afnemen bij mijn 2 ‘oude’ klasjes en dit weekend een heerlijk weekendje zonder verplichtingen. Hopelijk kunnen we ook een nieuw huisje vinden voor het katje dat Eef uit de vuilnis heeft gehaald en die we gewassen en verzorgd hebben de afgelopen dagen.. We gaan het meemaken.

Zo, nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte. Werd tijd, niet?

Liefs vanuit hier!

Jente